Οι Ουρανοξύστες της Κωνσταντινούπολης και μερικά διδάγματα για την Αθήνα

Πανoράματα των ουρανοξυστών της Κωνσταντινούπολης από την Ασιατική πλευρά (Camlica)
(c) Wow Turkey & Skyscrapercity.com


1. Η "Άλλη" Κωνσταντινούπολη


Λόγω της ιστορικής της σχέσης με τον Ελληνικό γεωγραφικό και εθνικό χώρο ή Κωνσταντινούπολη ανέκαθεν δημιουργούσε στους Έλληνες μια αντιφατική εντύπωση ανάμεσα στο μύθο και την πραγματικότητα. Εννοείται πως, για τους ξεριζωμένους Έλληνες κατοίκους της η ανάμνηση του αποχωρισμού αποτελεί μια οδυνηρή εμπειρία. Από την άλλη όμως, μεγάλο μέρος της οδύνης δεν αποτελούν μόνο τα πάνδεινα που υπέστησαν οι πρόσφυγες Πολίτες Έλληνες, αλλά ο καθαυτό αποχωρισμός και ο ξεριζωμός "από μια τέτοια πόλη", όπως πολύ παραστατικά το λέει και ο χαρακτήρας που υποδύεται ο Ιεροκλής Μηχαηλίδης στην ταινία του Τάσου Μπουλμέτη "Πολίτικη Κουζίνα".


Οι ζωντανές διηγήσεις των πρώην κατοίκων της Πόλης που ήρθαν στην Ελλάδα πριν τη δεκαετία του 1960 περιγράφουν μια όμορφη, γραφική, πλην ξεχασμένη από το χρόνο και σχεδόν υπανάπτυκτη πόλη γύρω στο ένα με δύο εκατομμύρια κατοίκους (όσο και η Αθήνα δηλαδή), με πολλές φυσικές ομορφιές αλλά και άσχημα σημεία, τα οποία όμως τα κάλυπτε (και τα καλύπτει ακόμα) σαν μαγική ομίχλη η αύρα του Βοσπόρου που διαπνέει αυτή τη μοναδική από κάθε άποψη πόλη των δύο ηπείρων.


Απόγευμα στην Πόλη - Μερική άποψη της γέφυρας του Γαλατά και των τζαμιών

(c) Γρηγόρης Μαλούκος - gm2263


Αποτελεί έκπληξη λοιπόν για τον πολύ κόσμο όταν τυχαία, βλέποντας φωτογραφίες από ηλεκτρονικές ή έντυπες πηγές, ή κατόπιν διηγήσεων μαθαίνει μια "άλλη πλευρά" της Πόλης όπου ολόκληρες περιοχές έχουν μεταμορφωθεί σε υψηλού επιπέδου αστικά περιβάλλοντα τα οποία σε καμία περίπτωση δεν θυμίζουν τις διηγήσεις και εικόνες άλλων εποχών (πχ παζάρια, τζαμιά, κλπ), εικόνες που πολλές φορές πολλές φορές απουσιάζουν από τους σημερινούς τουριστικούς χάρτες και οδηγούς, οι οποίοι στην πλειοψηφία τους σχεδόν αποσιωπούν ή/ και αγνοούν την μοντέρνα της όψη.


Και όμως, στην πραγματικότητα, ολόκληρες περιοχές της Πόλης μεταβάλλονται τάχιστα σε εμπορικά και επιχειρηματικά κέντρα με ευρείες λεωφόρους, βουλεβάρτα και άφθονα πάρκα, εμπορικά κέντρα και καταστήματα (όπου το μεγαλύτερο, το Cevahir Mall περιλαμβάνει 348.000 τετρ. μέτρα ενοικιάσιμων χώρων – κάντε σύγκριση με τα 58.500 του "the Mall Athens" για να καταλάβετε για τι μέγεθος μιλάμε, και αυτό είναι το μεγαλύτερο από καμιά δεκαπενταριά σε όλη την Κωνσταντινούπολη που είναι σε μέγεθος μεγαλύτερο, ίδιο ή/ και συγκρίσιμο με το "Mall"), μεγάλα ξενοδοχεία, εξαιρετικής ποιότητας συγκροτήματα κατοικιών…


…και φυσικά ουρανοξύστες.



(c) Wow Turkey & Skyscrapercity.com


Βλέποντας μια εικόνα σαν την παραπάνω η οποία φυσικά διαφέρει από αυτό που πολλοί Έλληνες θα ήθελαν να μοιάζει η Πόλη, και μετά από κάποιες στιγμές αμηχανίας αρχίζουν συνήθως και τα σχόλια τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι είτε συγκρατημένα, είτε ανοικτά πικρόχολα. (εντάξει, έχτισαν και δυο ουρανοξύστες και τι έγινε, η υπόλοιπη πόλη είναι ερείπια, ότι και αν κάνουν Ευρωπαίοι δε γίνονται, κλπ κλπ).


Είναι όμως έτσι;


2. Ουρανοξύστες στην Κωνσταντινούπολη – Μια επισκόπηση


Κατά μια μεγάλη ειρωνεία της τύχης η αρχή της κατασκευής πραγματικά ψηλών κτιρίων στην Κωνσταντινούπολη άρχισε στα μέσα της δεκαετίας του 80, ακριβώς τη στιγμή που η ανέγερση τους απαγορεύτηκε στην Αθήνα με το Γενικό Οικοδομικό Κανονισμό του 1985. Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Αθήνα είχε ήδη δημιουργήσει ένα απόθεμα 40+ κτιρίων από 12 έως 28 πατώματα, εκ των οποίων ορισμένα, όπως πχ τα ψηλά κτίρια των Αμπελοκήπων, έδιναν, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του 70 από ορισμένες γωνίες την εντύπωση ενός πρωτογενούς skyline (ουρανογραμμή της πόλης που σχηματίζεται από ψηλά κτίρια).


Τα λιγοστά ψηλά κτίρια της Αθήνας στους Αμπελοκήπους από το Χίλτον
(c) Γρηγόρης Μαλούκος - gm2263


Από τότε σχεδόν τίποτα δεν άλλαξε στον ορίζοντα της Αθήνας με αποτέλεσμα η μεν Αθήνα να δίνει την εντύπωση μιας περίεργης στασιμότητας σε όλη της την έκταση και όχι μόνο όπως θα περίμενε κανείς, στις περιοχές πλησίον του ιστορικού κέντρου, ενώ η Κωνσταντινούπολη από την άλλη, τουλάχιστον στο θέμα των κτιριακών υποδομών να φαίνεται ότι προοδεύει συνεχώς. Και ενώ πράγματι, οι απέραντες λαϊκές συνοικίες με τα αυθαίρετα κτίσματα τις γνωστές "κατοικίες της μιας νυκτός" (overnight dwellings ή gecekondu στην Τουρκική γλώσσα), συνεχίζουν να υπάρχουν, από την άλλη, διαπιστώνει κανείς μια αυξημένη κινητικότητα, μια "αγωνία" θα έλεγε κανένας, οι όποιες άσχημες εικόνας να μην είναι ορατές από τον μέσο τουρίστα (εκτός και εάν κάποιος την "ψάξει" τη φάση), και το κυριότερο, εκεί που φαίνονται, να δίνουν την περίπτωση μιας προσωρινής και όχι παγιωμένης κατάστασης η οποία όπου να' ναι θα αλλάξει.

Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η εξέλιξη και η εξάπλωση της κατασκευής ψηλών κτιρίων στην Κωνσταντινούπολη αποτελεί μια καλοδουλεμένη εκδοχή ενός Ελληνικού μοντέλου που θα μπορούσε να είχε εφαρμοστεί και στην Αθήνα σε ένα εναλλακτικό σύμπαν. Αυτή, κυρίως όσον αφορά την ανάπτυξη ουρανοξυστών "γοήτρου" (δηλαδή των γνωστών πολυώροφων κτιρίων με γυάλινες προσόψεις), φαίνεται να ανέπτυξε την χωροθέτηση τους πάνω σε ένα εκτεταμένο οδικό άξονα όπως πριν από 30-35 χρόνια φαινόταν ότι θα γινόταν με τη λεωφόρο Συγγρού και τη Λεωφόρο Κηφισίας οι οποίες συγκεντρώνουν ένα μεγάλο αριθμό ψηλών κτιρίων αλλά και χαμηλών τα οποία ακολούθησαν στις δεκαετίες του 80 και μετέπειτα και αποτελούν δείγματα -άλλες φορές πετυχημένα και άλλες όχι- "αρχιτεκτονικής γοήτρου".

Στην περίπτωση της Κωνσταντινούπολης ο συγκεκριμένος οδικός άξονας φαίνεται να είναι η αυτός που αρχίζει από τη λεωφόρο Barbaros (από το γνωστό πειρατή Μπαρμπαρόσσα) και συνεχίζει σαν Λεωφόρος Buyukdere. Αν θα θέλαμε να εντοπίσουμε τα σημεία πύκνωσης την κάθετης ανάπτυξης της Πόλης, θα βλέπαμε ότι αυτή επικεντρώνεται σε τέσσερα σημεία, από τα οποία τα τρία, δηλαδή οι συνοικίες Levent, Maslak και Sisli βρίσκονται πάνω στο συγκεκριμένο οδικό άξονα ή σε παρακείμενες περιοχές, ενώ η τέταρτη ανάπτυξη, στην περιοχή του Kozyatagi βρίσκεται στην Ασιατική πλευρά της πόλης και στην ουσία λαμβάνει χώρα γύρω από το τεράστιο Carrefour της περιοχής.

Στην παρακάτω φωτογραφία σημειώνονται με κίτρινα γράμματα αυτές οι περιοχές (κλικ στην φωτογραφία για ανάπτυξη:

Επεξεργασμένος χάρτης με τις κυριότερες περιοχές συγκεντρώσεις ψηλών κτιρίων επαγγελματικής χρήσης στην Πόλη
(c) Google Earth


3. Κάθετες αναπτύξεις στην Κωνσταντινούπολη

-
Levent


Η περιοχή του Levent με αναπαράσταση του υπό περάτωση αυτή τη στιγμή νέου ψηλώτερου κτιριου "Sapphire of Istanbul" (ύψος 261μ) στα δεξιά της εικόνας
(c) WoW Turkey.com

Είναι ίσως η χαρακτηριστικότερη περιοχή υψηλών κτιρίων της πόλης και κατά πολλούς το καμάρι της, εφόσον εκεί υπάρχουν αν όχι τα ομορφότερα, πάντως τα εντυπωσιακότερα ψηλά κτίρια της Κωνσταντινούπόλης. Η δόμηση της περιοχής είναι σχετικά αραιή, με άφθονους ελεύθερους δημόσιους χώρους και ένα από τα χαρακτηριστικά της (και όχι μόνον) είναι η πληθώρα δίδυμων πύργων που στη βάση τους υπάρχουν εμπορικά κέντρα. Τα πιό χαρακτηριστικά από αυτά είναι το Metrocity Millennuium και το Istanbul Kanyon.

Ίσως σε κάποια παράλληλη διάσταση, η Λεωφόρος Κηφησίας από το ύψος του "Υγεία" μέχρι τη διασταύρωση με την Αττική οδό να έμοιαζε κάπως έτσι, εφόσον σε κάποια σημεία της τη θυμίζει πολύ...

Οι φωτογραφίες που ακολουθούν είναι από από το Levent και έχουν τραβηχτεί ανά διάφορες περιόδους και γι' αυτό οι προσεκτικοί παρατηρητές μπορεί να παρατηρήσουν τις ελλείψεις ή προσθέσεις σε ορισμένα κτίρια ανάλογα με το πόσο πρόσφατη είναι η κάθε φωτογραφία.

Όλες οι επόμενες φωτογραφίες του κειμένου (c) Wow Turkey, skyscrapercity.com ή/ και skyscraperlife.com εκτός αν αναφέρεται διαφορετικός δικαιούχος.








Αυτό πρέπει να είναι το χρηματιστήριο της Πόλης το οποίο φυσικά σε καμιά περίπτωση δε θυμίζει το νέο αποτυχημένο κτίριο του ΧΑΑ της Λ. Καβάλας.



Στην επόμενη φωτογραφία βλέπουμε ένα τμήμα του εμπορικού κέντρου Istanbul Kanyon όπως φαίνεται από ένα από τα κτίρια του συγκροτήματος.

Θα μπορούσε να είναι το ως ώρας άκτιστο οικόπεδο δίπλα από το "Υγεία" στη Λεωφόρο Κηφισίας. Σε μια παράλληλη πραγματικότητα, ίσως...



Η επόμενη φωτογραφία είναι αφιερωμένη εξαιρετικά σε όσους είτε επίτηδες είτε λόγω πλάνης διαδίδουν ότι οι ουρανοξύστες συνοδεύονται από μείωση του αστικού πρασίνου:

Φανταστείτε τον Ελαιώνα έτσι σε καμιά δεκαριά χρόνια (λέμε τώρα, dream on...)


-Maslak

Η περιοχή αυτή βρίσκεται προς τα βόρεια και σχεδόν στα όρια της πόλης πάνω στη Λεωφόρο Buyukdere. Η πρώτη γενεά κτιρίων της κατασκευάστηνε στστα μέσα της δεκαετίας του 1990. Η πυκνότητα δόμησης, χωρίς να είναι απαγορευτική, εν τούτοις είναι πιό υψηλή από αυτή του Levent. Μεγάλο αντιστάθμισμα όμως σε αυτό αποτελεί η γειτνίαση της περιοχής με εμγάλες εκτάσεις δασών και γενικά υψηλού περιαστικού πρασίνου.

Μια μεγάλη ώθηση στην περιοχή του Maslak έδωσε η ανέγερση ενός συγκροτήματος πολλών πύργων των 33 ορόφων προς τα νοτιο-δυτικά των ήδη υπαρχουσών κατασκευών, πράγμα το οποίο αναβάθμισε εν γένει την εικόμα της περιοχής και της έδωσε μια πιό "ώριμη" όψη.



Ακολουθούν διάφορες φωτογραφίες από την περιοχή





Το "αστέρι" της περιοχής είναι ένα υπό ανέγερση (με αργούς ρυθμούς...) κτίριο γνωστό και σαν "Diamond of Istanbul" ύψους 270μ και σχεδόν 70 ορόφων το οποίο στην ουσία είναι ένας πολυ-ουρανοξύστης (multiscraper) που αποτελείται από τρεις πτέρυγες που συνδέονται μεταξύ τους με ένα πύργο κατακορύγων επικοινωνιών, κάτι σαν σε αναλογία με το κτίριο του ΟΤΕ στο Μαρούσι.

Το συγκεκριμένο κτίριο θεωρείται ότι αποτελεί, μαζί με το Sapphire of Istanbul την επίσημη είσοδο της Κωνσταντινούπολης σε μια ομάδα πόλεων οι οποίες θεωρούνται ότι οδηγούν την εξέλιξη των ψηλών κτιρίων στον κόσμο.

Ακολουθούν αναπαραστάσεις του κτιρίου:




-Sisli

Η συγκεκριμένη περιοχή είναι αντικείμενο μεικτης ανάπτυξης που αποτελείται από κτίρια γραφείων, κατοικιών, καθώς και από το τεράστιο εμπορικό κέντρο Cevahir που αναφέραμε στην αρχή. Από αυτή την περιοχή μέχρι και τα όρια του ιστορικού κέντρου της πόλης είναι διάσπαρτα κάποια ψηλά κτίρια αν και οι αντιδράσεις είναι πολλές λόγω της γειτνίασης της με τις ακτές του Βοσπόρου και με το ιστορικό κέντρο της πόλης.


-Kozyatagi

Η συγκεκριμένη ανάπτυξη λαμβάνει χώρα γύρω από το τεράστιο Carrefour της περιοχής. Υπάρχει ένας αριθμός πολλών ψηλών κτιρίων γραφείων ο οποίος περιβάλλεται από δεκάδες κτίρια κατοικιών μέσου ύψους 15 ορόφων.

Παρά το γεγονός ότι στην περιοχή υπάρχει μια κατασκευαστική κινητικότητα, εν τούτοις η περιοχή απέχει παρασάγγες από το να συγκριθεί με τις υπόλοιπες που εξετάσαμε, αν και, τα ψηλά κτίρια γραφείων που ήδη υπάρχουν εκεί πέρα θα έκαναν εντύπωση αν, ας πούμε, τα μεταφέραμε στο Μαρούσι ή στη Δραπετσώνα...




Κλείνοντας αυτή την ενότητα, θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι ο αριθμός των κτιρίων αναλόγου ύψους που κάποτε χαρακτηρίζαμε "πύργους" στην Αθήνα είναι πολύ μεγάλος. Αν και όχι απαραίτητα υψηλής αισθητικής εν τούτοις, η Κωνσταντινούπολη έχει πάρα πολλά ψηλά κτίρια. Άξιοι μνείας είναι πολλοί πύργοι κατοικιών και ολόκληρα συγκροτήματα όπως το Andromeda ή το Bahcesehir που βλέπουμε πιό κάτω:



Ποια είναι όμως τα θετικά συμπεράσματα που μπορούμε να συναγάγουμε από όσα διαβάσαμε πιο πάνω;


4. Μερικά συμπεράσματα

Επειδή με την Κωνσταντινούπολη ασχολούμαι αρκετά χρόνια, όπως αντιλαμβάνεται κανένας, έχω δείξει πολλές από τις φωτογραφίες που είδαμε (και που δεν είναι οι μόνες, φυσικά) σε αρκετό κόσμο. Οι αντιδράσεις φυσικά ποικίλλουν. Στους περισσότερους, ιδίως στα άτομα κάποιας νεαρής ηλικίας τους πέφτει το σαγόνι γιατί φυσικά η εικόνα που έχουν για την Πόλη είναι σχεδόν τριτοκοσμική.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι γνώμες εκείνων οι οποίοι παρουσιάζουν άρνηση να δεχτούν ότι σε αυτό τον τομέα τουλάχιστον, οι Τούρκοι μας έχουν ξεπεράσει. Συνήθως παθαίνουν ταραχή, παίρνουν φόρα και αρχίζουν να μιλούν για το ότι όταν αυτοί ήταν στα δέντρα/ έτρωγαν βελανίδια/ περπατούσαν με τα τέσσερα/ εμείς χτίζαμε Παρθενώνες (τα γνωστά...), ότι η μικρούλα η χώρα μας μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς ακόμα υποφέρει (και ας πέρασαν 200 χρόνια σχεδόν από την απελευθέρωση), ότι ότι και να κάνουν οι Τούρκοι είναι Ασιάτες, Μογγόλοι, κλπ κλπ.

Τέλος. υπάρχει και η χαρακτηριστική αντίδραση ενός φίλου ο οποίος με αγανάκτηση με ρώτησε: "Μα καλά, δεν υπάρχει κάποιος να πάει να δείξει αυτές τις φωτογραφίες (στην πραγματικότητα δεν ήταν τόσο αβρός στις εκφράσεις του, αλλά αυτό ήταν το κεντρικό νόημα) στο Σουφλιά", και η απάντηση μου φυσικά είναι ότι οι πολιτικοί μας τα έχουν δει... μάλλον.

Το θέμα είναι ότι δεν υπάρχει η βούληση να αλλάξει κάτι, και ότι ΚΑΙ το θέμα των ψηλών κτιρίων προσφέρεται για πολιτική εκμετάλλευση και μάλιστα από αυτούς που ξέρουν ότι υπό όρους, η κατασκευή ψηλών κτιρίων στην Αθήνα θα της προσέδιδε μια πιο "μητροπολιτική" όψη ΚΑΙ θα βοηθούσε ενδεχόμενα στην αναδιάρθρωση ορισμένων αστικών λειτουργιών.

Οι παραπάνω εικόνες λοιπόν από την Κωνσταντινούπολη, αν τις δούμε με θετικό μάτι μας διδάσκουν τα εξής:

1. Η κατασκευή των ψηλών κτιρίων με λελογισμένη χρήση γης δεν αντίκειται στη δημιουργία πρασίνου ή ελευθέρων χώρων. Τουναντίον, όλα τα σύγχρονα συγκροτήματα με ψηλά κτίρια αφήνουν πολλούς ελεύθερους χώρους οι οποίοι επιτρέπουν και στους χρήστες τους να θαυμάζουν αυτά τα δημιουργήματα, σε αντίθεση με τα χαμηλά αλλά "κολλημένα" κτίρια του συνεχούς συστήματος δομήσεως το οποίο κατέστρεψε την Αθήνα (και την Κωνσταντινούπολη).

2. Η κατασκευή καλής ποιότητας ψηλών κτιρίων αναβαθμίζει την εικόνα και το "status" μιας πόλης, πράγμα που είναι απαραίτητο στην προώθηση της πόλης στο διεθνές γίγνεσθαι.

3. Οι ουρανοξύστες μπορούν να υπάρξουν σε μια ιστορική πόλη υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα προσβάλλουν τα ιστορικά της τοπόσημα. Αντίθετα, η εναλλαγή από το παλιό στο καινούριο κάνει τη ζωή σε μια τέτοια πόλη συναρπαστική και της δίνει σε μια επιπλέον διάσταση.

4. Είναι γνωστό ότι η Κωνσταντινούπολη είναι φτωχομάνα. Υπολογίζεται ότι ένας πληθυσμός ανάλογος της Αθήνας ζει κάτω από τέτοιες συνθήκες φτώχειας. Εκεί όμως δεν ακούγεται σαν δικαιολογία το "όλα τάχε η Μαριωρή, ο φερετζές της έλειπε" όπως ακούγεται κατά κόρον από τους υποστηρικτές της αστικής συντήρησης στην Ελλάδα, αν και, παρεμπιπτόντως, η Πόλη είναι μια από τις κοιτίδες του συγκεκριμένου ενδύματος.

5. Η Κωνσταντινούπολη καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες ώστε να φαίνεται (και να είναι) μια πόλη νοικοκυρεμένη. Τα ψηλά κτίρια πολλές φορές συντείνουν σε αυτή την εντύπωση, την έστω μερική και περιορισμένη. Λειτουργούν σαν "ενάρετες νησίδες" παραγωγής πολιτισμού και αστικής νοικοκυροσύνης. Δημιουργούν αστικά πρότυπα αισθητικής και συμπεριφοράς πολιτών, όπως έγινε πχ με το Μετρό στην Αθήνα.

6. Οι ουρανοξύστες μαζί με το κατάλληλο οικονομικό κλίμα βοηθούν την προσπάθεια μιας κυβέρνησης να προσελκύσει επενδύσεις. Η πόλη η οποία φιλοξενεί ψηλά κτίρια σε πυρήνες όπως το Levent ή το Maslak δείχνει μια φιλικότητα προς τον επενδυτή ο οποίος θα ήθελε να στεγαστεί σε αυτή την πόλη. Αντίθετα, η εσωστρεφική και ισοπεδωτική εικόνα της Αθήνας με την υπερπροσφορά μεν χώρων αλλά και έλλειψη υψηλής ποιότητας και προδιαγραφών συγκροτημάτων επαγγελματικών κτιρίων (το τριώροφο "συγκρότημα γραφείων" σε πάροδο-γειτονιά της Κηφισίας ΔΕΝ αποτελεί παράδειγμα επαγγελματικού κτιρίου), προβάλλουν μια "άμα σας αρέσει" αντίληψη πραγμάτων που καταδεικνύει μια αντιπάθεια σε τέτοιου είδους κτίρια αλλά και τους εν δυνάμει χρήστες τους και διώχνει όποιον δεν είναι διατεθειμένος ή δεν έχει υποχρέωση να αναχθεί τέτοιες παραδοξότητες.

Σαν αποτέλεσμα των ανωτέρω, η Κωνσταντινούπολη φαίνεται να είναι μια πόλη που ναι, έχει υποστεί μεγαλύτερη ζημιά από την Αθήνα σε σχέση με την ποιότητα του αστικού της περιβάλλοντος (από εκεί που η Αθήνα και η Κωνσταντινούπολη είχαν 1,5 εκατομμύρια κατοίκους μετά τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, τώρα η Πόλη κατέληξε να έχει τριπλάσιο πληθυσμό, και φυσικά, αυτό κάτι σημαίνει).

Από την άλλη όμως, η Κωνσταντινούπολη κερδίζει τις εντυπώσεις διότι σαν πόλη φαίνεται ότι
το παλεύει το πράγμα. Η Αθήνα αντίθετα, φαίνεται να είναι μια πόλη που από το 2004 και μετά, με μερικές φωτεινές εξαιρέσεις, φαίνεται να έχει παραδώσει τα όπλα. Διότι αλίμονό μας αν καταφέραμε και πάλι μετά από Ολυμπιακούς Αγώνες το μόνο που έχουμε να δείξουμε να είναι η Ακρόπολη και η Πλάκα, εφόσον βέβαια οι κύριες αθλητικές Ολυμπιακές εγκαταστάσεις στο ΟΑΚΑ είναι (ακόμα) κλειστές για το κοινό ενώ άλλες αναπτύξεις όπως αυτή του Ελληνικού βρίσκονται τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές στο στάδιο της διαβούλευσης μεταξύ ανένδοτων δημάρχων που θέλουν "πράσινο, πράσινο και μόνο πράσινο" σε 6.500 στρέμματα γης (δυο φορές το Central Park της Νέας Υόρκης) ενώ δεν είναι άξιοι να διατηρήσουν αλσύλλια των πέντε στρεμμάτων.

Και καλά, όταν αρχίζουν τα δύσκολα το πόπολο μπορούμε να το ξεγελάμε με εθνικιστικές κορώνες, προγονοκαπηλεία και τα γνωστά, και να χτίζουμε (για ελληνικές εταιρείες μιλάω) ουρανοξύστες στη Μόσχα και τη Σόφια (ναι, καλά διαβάσατε) αλλά να μην επιτρέπεται να τους χτίσουμε στην πρωτεύουσα του κράτους μας ή στη συμπρωτεύουσα. Α, όχι, αυτές κατά παγκόσμια πρωτοτυπία τις θέλουμε να είναι και "μητροπόλεις των Βαλκανίων" αλλά με όψη μεγαλοχωρίου για να μη χαλάμε τις... "ανθρώπινες κλίμακες", ακόμα και αν μιλάμε για την Λεωφόρο Κηφισίας, την Αττική οδό ή την Εθνική οδό, τη Δραπετσώνα και τα Σπάτα. Με αποτέλεσμα άλλο ένα νεο-Ελληνικό παράδοξο, κτίρια που θα κοσμούσαν την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη να χτίζονται στη Μόσχα, τη Σόφια και τα... Τίρανα από Ελληνικές εταιρείες, και οι πόλεις αυτές να προοδεύουν με Ελληνική τεχνογνωσία και προσπάθεια. Εκεί φτάσαμε.

Πάλι καλά που χτίζουν ουρανοξύστες στην Πόλη τουλάχιστον, διότι "όταν με χρόνια, με καιρούς πάλι δικά μας θά'ναι", θα τους βρούμε έτοιμους. Κάτι είναι κι' αυτό.

Επιπλέον μερικές πηγές:

σελίδα της Κωνσταντινούπολης από το skyscrapers.com / emporis.com

-Istanbul Skyline pictures από το skyscrapercity.com

-Projects and Construction in Istanbul and Turkey - από το skyscrapercity.com.

...και τα συμπεράσματα δικά σας.

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
mono pou stin Istanbul menoun 18 ekatomiria k sthn Athina 4. Ase pou iparxei enas palios nomos o opoios apagoreuei thn kataskeui poli psilon ktirwn, epeidh 8a kalipsoun thn akropoli(ΕΛΕΟΣ)
Ο χρήστης gm2263 είπε…
Αν και τα συγκεκριμένα επιχειρήματα του αγαπητού αγνώστου έχουν απαντηθεί εδώ και καιρό, χρήσιμο θα ήταν να επανέλθουμε:

1. Ως προς τον πληθυσμό, πόλεις πολύ μικρότερες από την Αθήνα έχουν κτίρια ψηλότερα από την Αθήνα, όπως το Σαραγιεβο, η Μπρατισλάβα και άλλες.

2. Ως προς το θέμα της Ακρόπολης, και εκεί έχει απαντηθεί το συγκεκριμένο επιχείρημα, εφόσον υπάρχουν και άλλες περιοχές όπως το Μαρούσι, ο Ελαιώνας, η Εθνική οδός, η Αττική οδός, και αλλού.

3. Όποιος έχει έστω και στοιχειώδη αντίληψη για το τι μιλάμε, θα αντιληφθεί βέβαια ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις στα μεγέθη των κτιρίων. Ο Πύργος των Αθηνών ας πούμε είναι 103 μέτρα ύψος και αποτελεί ένα καλό δείγμα των κλιμάκων που θα μπορούσαν να εξερευνηθούν. Πιστεύω ότι ένας μικρός πυρήνας κτιρίων μέχρι 200μ (ένα ή δύο το πολύ) θα ήταν αρκετός για την Αθήνα, αν δεν υπήρχε οπτική όχληση.Δυστυχώς, υπάρχει πολλή παραπληροφόρηση στο θέμα και γι' αυτό φταίει η διεφθαρμένη και άτολμη πολιτεία, αλλά και μια κατεστημένη αντίληψη πραγμάτων στη χώρα μας όπως περιγράφεται στον παρακάτω σύνδεσμο:

Το νεο-Ελληνικό Matrix και οι Ουρανοξύστες
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
δεν μπορώ να καταλάβω και να νιώσω αυτή την τάση αναπαραγωγής του δυτικού προτύπου.αυτή τη μανία να ξεπετάγονται παντού ουρανοξύστες θαρρείς και με αυτον τον τρόπο θα αναβαθμιστούμε σα χώρα. μια φουσκα ειναι που σκαει και δεν αφήνει τιποτα πίσω. αντι να βελτιώσουμε την ποιότητα του αστικού χώρου διατηρώντας την ταυτότητα μας, να κάνουμε βιώσιμες τις πόλεις μας, μπαίνουμε στη διαδικασία να μιμούμαστε ότι πομπώδες χωρίς αυτό να μας αντιπροσωπεύει. με θλίβει ο κομπλεξισμός που μας διακατέχει. σα προβατα στη σφαγή που δεν μπορούν να κάνουν τιποτα παρά να ακολουθήσουν με κατεβασμένο το κεφάλι τη μοιρα τους. ένα ζήτω στην παγκοσμιοποίηση που μας κανει όλους ενα και το αυτό!!!!
Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
@12:41 συμφωνώ απόλυτα μόνο που το καταλαβαίνω. Είναι η αδυναμία μιας λανθάνουσας κουλτούρας να δημιουργήσει κάτι δικό της και στρέφεται στο μιμητισμό.

Προσωπικά θεωρώ ότι η Αθήνα έχει παραμεγαλώσει (σε βάρος της αναπτυξιακής δυναμικής του ΣΥΝΟΛΟΥ της χώρας, βλπ το αντίθετο π.χ. Ελβετία), και η κατάσταση είναι πλέων μη αναστρέψιμη ελλείψη ενός καταστροφικού γεγονότος. Η Θεσσαλονίκη ίσως και να σώζεται, οι υπόλοιπες ναι. Αντί να φτιάξουμε ουρανοξύστες στην Αθήνα μήπως να δίναμε κίνητρα για μετεγκατάσταση καλύτερα? Είναι μαθηματικά αδύνατο να έχεις ποιότητα ζωής σε πυκνοκατοικιμένες μεγαλουπόλεις. Για όσους δυσπιστούν δέστε το ΤΟΡ 10

http://www.swissinfo.ch/eng/front/Life_is_more_beautiful_in_Zurich.html?siteSect=105&sid=9196203&cKey=1213275941000&ty=st

όλες κάτω των 2,000,000 πλήν μονάχου κ σύδνευ με ελάχιστους ουρανοξύστες πλήν φρανκφούρτης (τραπεζοφωλιά) κ σύδνευ. Η ιδιετερότητα της Αυστραλίας ως νεότατη χώρα, ΧΤΙΣΜΕΝΗ ΜΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ, δεν ακυρώνει τον κανόνα.

Το θέμα δεν είναι να δίνουμε δουλειά στους εργολάβους αλλά να μεγιστοποιήσουμε την ποιότητα ζωής.
Ο χρήστης gm2263 είπε…
Ατυχήσατε φίλοι μου. ΚΑΙ δουλειά δώσατε στους εργολάβους, ΚΑΙ δεν έγινε και κάτι σοβαρό ώστε να αξίζει αυτή η "θυσία".

Δυστυχώς κάνετε το ΚΛΑΣΙΚΟ λαθος που κάνουν όλοι. Μιλάτε για εργολάβους αλλά δεν αντιλαμβάνεστε ότι τη ζημιά την έκαναν οι "μικροεργολάβοι" και τα μικρά οικόπεδα τα οποία τα κτίσαμε με συνεχές σύστημα δομήσεως, και όχι ενδεχομένως κάποια μεγάλα κτήρια σε ελεύθερη δόμηση και πανταχόθεν ελεύθερα.

Χώρια φυσικά το γεγονός ότι το επίπλαστο και υποκριτικό επιχείρημα της "μετεγκατάστασης" δεν ισχύει. Ποιος θα φύγει από την Αθήνα και να πάει που; Μήπως θα έπρεπε να το επιχειρήσετε εσείς πρώτοι εφόσον οι κλίμακες της ΑΘήνας (σιγά τις κλίμακες) σας συνθλίβουν και σας στερούν μια μεγάλη πόλη με βουκολική ωραιότητα όπως την οραματίζεστε; ώστε και οι υπόλοιποι να μπορέσουμε να ανατάξουμε την πόλη, να την ψηλώσουμε, να την πρασινίσουμε και να την τακτοποιήσουμε; Δεκαετίες θα πάρει έτσι όπως τα κάναμε αλλά το βλέπετε πως το δικό σας το μοντέλο πάσχει.

Πως δεν είναι το "δικό σας" το μοντέλο; Ε μα τότε ονειρεύομαι. Αυτήν την πόλη προφανώς την έχτισαν φαντάσματα εν μία νυκτί και δεν το πήραμε χαμπάρι. Πωπω...


Α, και αυτό το ανέκδοτο περί "παγκοσμοιοποίησης!!!" Μήπως να κλείσουμε την Αττική οδό, να θάψουμε το μετρό και να φυτέψουμε και καμιά χαρουπιά απο πάνω; Γιατί μετρό, αεροδρόμια και αυτοκινητόδρομοι είναι ΚΑΤ ΕΞΟΧΗΝ χαρακτηριστικά και δυτικών (και ανατολικών) μητροπόλεων. Μήπως κάναμε κακό που τις μιμηθήκαμε και σε αυτά;

Μη μπερδευόμαστε παιδιά, τα πράγματα είναι απλά. Κανένα βιβλίο πολεοδομίας δε λέει ότι μέχρι 27 μ ύψος είναι "ανθρώπινες οι κλίμακες και πιο πάνω είναι "απάνθρωπες". Α, και κάτι σχετικά με τον πίνακα που παραθέσατε πιο πάνω.

Η Ζυρίχη και η Γενέυη έχουν ψηλά κτίρια, και μια από τις δυο θα αποκτήσει σύντομα και τον πρώτο της ουρανοξύστη.

όσον αφορά τις υπόλοιπες (συμπεριλαμβανομένου και του Όκλαντ της Ν Ζηλανδίας, και της Βιέννης και του Βανκούβερ, , ανοίξτε κανένα βιβλίο ή επισκεφθείτε το http://www.skyscrapercity.com μπας και ενημερωθείτε γιατί η πολλή ιδεοληψία πειράζει τον εγκέφαλο.

Α, και στο κάτω-κάτω ξέχασα να θα σας ρωτήσω και γιατί αναφερόσαστε σε μια "ξένη" λίστα με πόλεις του εξωτερικού. Δεν είναι μιμητισμός αυτό; ΑΑΑΑΑΑΑΑ, gotcha!!!

Πίσω στα θρανία γιατί σας πιάνω αδιάβαστους...:)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η δικτατορία, τα ξόανα και οι ουρανοξύστες

Το νεο-Ελληνικό Matrix και οι Ουρανοξύστες