Tall Athens

" Είναι το ίδιο το αθηναϊκό τοπίο, λοιπόν, που δεν ανέχεται και αποβάλλει ως ξένο σώμα το γιγαντισμό των μορφών, όπως τα πολυώροφα κτίρια – ουρανοξύστες που κτίστηκαν κατά τη διάρκεια της δικτατορίας και ορθώνονται ως ύβρις προς την ιερή τούτη γη, για να μας θυμίζουν σαν άλλα υπερμεγέθη ξόανα την πιο σκοτεινή περίοδο της σύγχρονης ιστορίας μας ." Τάσης Παπαϊωάννου , Αρχιτέκτων, Επικ. Καθ/τής ΕΜΠ, " Γαίας Εκποίησις ", Περιοδικό "Αρχιτέκτονες", Τεύχος 46, σελ 27. Το περιοδικό σε μορφή .pdf που περιλαμβάνει όλο το άρθρο είναι προσβάσιμο κάνοντας κλικ ΕΔΩ ___________________________________________ 1. Εισαγωγή Δε νομίζω να υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο που μια σκοτεινή της περίοδος έχει παίξει τόσο αρνητικό ρόλο στο συλλογικό της ασυνείδητο όσο η Ελλάδα, και αναφέρομαι φυσικά στην περίοδο της δικτατορίας (1967-1974). Η επιβολή της δικτατορίας από μια δράκα επίορκων αξιωματικών , παρότι σύντομη, υπήρξε κατά πολλούς και σύμφωνα με τη λαϊκή μυθολογία το επιστέγα

(c) Αλεξάνδρα Αθανασίου 1. Εισαγωγή - Πριν αρχίσουμε - ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ - Η αλήθεια είναι ότι παρότι είχα προαναγγείλει αυτό το άρθρο εδώ και κάποιες μέρες, δεν τολμούσα να το αρχίσω. Κάτι οι δουλειές, κάτι η έλλειψη χρόνου, κάτι απο εδώ και κάτι από εκεί, πέρασαν κάποιες μέρες μέχρι σήμερα Κυριακή 24/2/2008. Εν κατακλείδι, ευτυχώς που συνέβη αυτό, γιατί έλαβα ένα πολύ ενδιαφέρον μήνυμα από ένα καλό φίλο ο οποίος -χωρίς να το ξέρει- μου έστειλε ένα συνημμένο αρχείο το οποίο "κολλάει" σχεδόν απόλυτα -καρμικά θα έλεγα- σε αυτά που θα συζητήσουμε σε αυτό το άρθρο. Οπότε, πριν αρχίσουμε, αντί για εισαγωγή, μέγιστη παράκληση κάντε ένα κλικ ΕΔΩ και δέστε ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ μια μικρή παρουσίαση πριν προχωρήσουμε ... . . . . Την είδατε; Ωραία, τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε. 2. What is the matrix? Άραγε αναγνωρίζετε κανένα κοινό χαρακτηριστικό με την καθεστηκυία τάξη των "ειδήσεων" και της "ενημέρωσης" την οποία μας προσφέρουν τα ΜΜΕ; Χάρη στην γνωστή τριλογία των αδερφών Wachows

Μια από τις μεγαλύτερες αντιστάσεις στην αποδοχή του ουρανοξύστη ως συστατικό στοιχείο τού Αττικού τοπίου, είναι η σχεδόν δογματική προσκόλληση σε μια, κατά τη γνώμη μου, κίβδηλη και παραχαραγμένη αντίληψη περί «ανθρώπινου μέτρου». Η βαθιά πνευματική υπόσταση του ρητού «παν μέτρον», εκφυλίστηκε σε άσκηση μεταφυσικής γεωμετρίας όπου η γη είναι επίπεδη και έτσι οφείλει να είναι. Για πάντα. Δε διεκδικούμε το ρόλο του Γαλιλαίου, αλλά τα τελευταία χρόνια, κάτι φαίνεται «να κινείται» στο χώρο. Αντί να βγάζουμε πανικόβλητοι τους χάρακες μετρώντας τον πανικό μας στα μέτρα και τα εκατοστά του ύψους των κτηρίων μας, ίσως ήρθε η ώρα να ξαναδιεκδικήσουμε το χαμένο «μέτρο» από το τσιμέντο, την απουσία πρασίνου, την ακατάπαυστη οριζόντια επέλαση της τσιμεντούπολης, τους θλιβερούς συντελεστές δόμησης, τα μίζερα στριμωγμένα πεζοδρόμια. Δεν είναι οι ουρανοξύστες πανάκεια σε όλα τα παραπάνω. Ποιος όμως αμφισβητεί σοβαρά σήμερα την ευεργετική επίδραση της κατακόρυφης ανάπτυξης της πόλης στην απε

Μόλις πριν δύο μέρες από τη συγγραφή του παρόντος πραγματοποιήθηκε η σχεδόν προαναγγελθείσα και εν πολλοίς αναμενόμενη εκλογή του νεότατου -για τους ρυθμούς της πολιτικής στην Ελλάδα- Αλέξη Τσίπρα στο θώκο του προέδρου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Κατά σύμπτωση, ο Αλέξης εκτός από φωτογενής και "διαφορετικός" από την οπτική εντύπωση των υπολοίπων πολιτικών της χώρας μας, έχει και ένα άλλο χαρακτηριστικό που ενδιαφέρει εμάς τους θιασώτες των ψηλών κτιρίων στην Αθήνα: Είναι και πολιτικός μηχανικός και μάλιστα εργαζόμενους σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους του πολιτικούς οι οποίοι πέραν της ιδιότητας τους ως πολιτικών είναι απλά ανεπάγγελτοι. Ο λόγος που ο αγαπητός σε πολύ κόσμο (και γιατί όχι και σε εμάς) Αλέξης μας ενδιαφέρει είναι διότι αντιπροσωπεύει ένα πολιτικό χώρο που -σχεδόν ανακλαστικά- εμφανίζει αλλεργικά συμπτώματα σε οποιαδήποτε αναγγελία ανέγερσης κτιρίων τα οποία ξεφεύγουν από αυτό που προσδιορίζεται σαν "ανθρώπινες κλίμακες", τουτέστιν από κατασκευές οι οποίες χαρακτ

Η Αθήνα, μια πόλη 5.000.000 ανθρώπων, στην Ελλάδα του 2008 σφύζει από εμπορική, και οικονομική ζωή. Η οικονομία της χώρας, όσον αφορά το εμπορικό επίπεδο, είναι πλέον μετρίσιμη δύναμη, τόσο στα Βαλκάνια όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ακόμα όμως και με τη ραγδαία ανάπτυξη της οικονομίας, η Αθήνα, και κατ’ επέκταση, ολόκληρη η Ελλάδα, έχει κολλήσει την ¨ανάπτυξή¨ της στα επιβαρυμένα, και ίσως άσχημα (περισσότερο για την Αθήνα) οικονομικά κέντρα των 2 μεγαλουπόλεων της χώρας. Η πλατεία Ομονοίας, μόνο με οικονομικό κέντρο δεν μοιάζει, παρά με κέντρο διακίνησης και χρήσης ναρκωτικών η πιάτσα για ιερόδουλες και ζιγκολό. Η Ομόνοια συσσωρεύει τεράστιες μάζες κόσμου, κάθε μέρα, προκαλώντας έτσι τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα σε ολόκληρο το κέντρο της πόλης, με αποτελέσματα μεταξύ άλλων, και στην αξιοπιστία των αστικών συγκοινωνιών, που διέρχονται από το κέντρο της πόλης μεταξύ των προαστίων. Από την άλλη, το όριο δόμησης, στα 27 μέτρα, αναγκάζει την πόλη στην οριζόντια επέκταση της. Λόγω της αν

Ένας επιστημονικός μύθος που έχει αρχίσει και παλιώνει λέει πως το πέταγμα μιας πεταλούδας μπορεί να είναι η απαρχή για ένα καταστροφικό τυφώνα μήνες μετά. Η, σύμφωνα με άλλες new age δοξασίες, τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει μια ιδέα της οποίας ο καιρός έχει φτάσει. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω αν τα παραπάνω συμβαίνουν, εφόσον ούτε έντομο είμαι, ούτε μαθηματικός της θεωρίας του χάους, ούτε διπλωματούχος φιλόσοφος. Φαίνεται όμως ότι για πολλά πράγματα κάποια στιγμή φτάνει η ώρα της ωρίμανσης. Τότε που ακόμα και ο αέρας που αναπνέουμε αλλάζει μυρωδιά και γίνεται άνεμος αλλαγής. Τότε που ετερόκλητοι άνθρωποι συγκλίνουν στο να κάνουν το πρώτο βήμα για κάτι που τους ξεπερνά αλλά το ξέρουν, μέσα από ώρες σιωπής για το φόβο της λοιδορίας των πολλών, μοναχικής αφοσίωσης, αναμονής, το ξέρουν πως έφτασε η ώρα, συγκλίνουν οι δυνάμεις του σύμπαντος, ή απλά οι συγκυρίες, όπως θέλετε ερμηνεύστε το, και επιτέλους κάτι αλλάζει . Είμαστε μια ομάδα νέων σε ηλικία ανθρώπων (ή ίσως όχι και τόσο νέ