O Αλέξης Τσίπρας και οι Ουρανοξύστες στην Αθήνα

Μόλις πριν δύο μέρες από τη συγγραφή του παρόντος πραγματοποιήθηκε η σχεδόν προαναγγελθείσα και εν πολλοίς αναμενόμενη εκλογή του νεότατου -για τους ρυθμούς της πολιτικής στην Ελλάδα- Αλέξη Τσίπρα στο θώκο του προέδρου του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Κατά σύμπτωση, ο Αλέξης εκτός από φωτογενής και "διαφορετικός" από την οπτική εντύπωση των υπολοίπων πολιτικών της χώρας μας, έχει και ένα άλλο χαρακτηριστικό που ενδιαφέρει εμάς τους θιασώτες των ψηλών κτιρίων στην Αθήνα: Είναι και πολιτικός μηχανικός και μάλιστα εργαζόμενους σε αντίθεση με πολλούς συναδέλφους του πολιτικούς οι οποίοι πέραν της ιδιότητας τους ως πολιτικών είναι απλά ανεπάγγελτοι.

Ο λόγος που ο αγαπητός σε πολύ κόσμο (και γιατί όχι και σε εμάς) Αλέξης μας ενδιαφέρει είναι διότι αντιπροσωπεύει ένα πολιτικό χώρο που -σχεδόν ανακλαστικά- εμφανίζει αλλεργικά συμπτώματα σε οποιαδήποτε αναγγελία ανέγερσης κτιρίων τα οποία ξεφεύγουν από αυτό που προσδιορίζεται σαν "ανθρώπινες κλίμακες", τουτέστιν από κατασκευές οι οποίες χαρακτηρίζονται από μικρό ύψος -άντε τρία ή τέσσερα πατώματα- και από μικρή πρόσοψη.

Η επιτομή αυτών των απόψεων εμφανίζεται ανάγλυφη και στις δηλώσεις (ή μήπως το πολεμικό ανακοινωθέν) του προκατόχου του, του κου Αλαβάνου όπως γράφτηκαν στον ημερήσιο τύπο με την ευκαιρία της επίσκεψης του στο ανοικτό φόρουμ του Ελληνικού.

Διαβάστε λοιπόν:

«πρέπει να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας», «να υπερασπιστούμε τις ελεύθερες ζώνες γης», «να κρατήσουμε τη σημαία του Ελληνικού για να μην ανέβει η σημαία του Mall του κ. Λάτση, της Marfin και του Ντουμπάι»

Μάλιστα, παραδόξως και περιέργως, και ίσως στα μοναδικά χρονικά της αριστεράς στην Ελλάδα, οι απόψεις αυτές συνέπεσαν με εκείνες του αντιπροσώπου ενός άλλου ανερχόμενου πολιτικού σχηματισμού από τα εκείθεν του πολιτικού φάσματος ο οποίος και αυτός με σχεδόν αδελφική σύμπνοια υπερθεμάτισε των λόγων του κου Αλαβάνου λέγοντας:

«Λάτσης και Βγενόπουλος καταστρέφουν το περιβάλλον» και «ένας άνθρωπος, ο Μπ. Βωβός, ήταν αρκετός για να ανέβει η θερμοκρασία στο Μαρούσι κατά ένα βαθμό από τα γυάλινα κτίρια που κατασκεύασε»

θέλετε και το όνομα του υπερθεματίσαντος; Ο κος Καρατζαφέρης!!!

Δε γνωρίζω πραγματικά ποιες... πως να το πω, σκοπιμότητες; συμπαντικές και καρμικές δυνάμεις; τι; οδήγησαν σε τέτοια σύγκλιση απόψεων η οποία φυσικά δεν πέρασε και απαρατήρητη από άλλους δημοσιογράφους πολύ πιο έγκριτους από μένα.

Δε θα μπω στον πειρασμό να σχολιάσω εκτενώς τα παραπάνω εξάλλου το έχω ήδη κάνει αλλού, αλλά ας μου επιτραπεί να επισημάνω ότι κάπου η παρατηρούμενη υπερβολή απλά δεν βοηθάει τον όποιο διάλογο. Και τούτο διότι μόνο σαν υπερβολή μπορεί να χαρακτηριστεί τόσο μένος και εμπάθεια από ευκατάστατους ανθρώπους για άλλους ευκατάστατους οι οποίοι συμβαίνει να είναι επιτυχημένοι στον επιχειρηματικό στίβο αντί στην πολιτική.

Και δεν τον βοηθάει η υπερβολή το διάλογο διότι πολύς κόσμος που ακούει αυτές τις κατηγορίες έχει πάει ή έχει σπουδάσει στο εξωτερικό, δουλεύει ως επί το πλείστον σε ιδιωτικές εταιρείες σαν κι' αυτές που λοιδορούνται από τα παραπάνω λόγια, εφόσον και να ήθελε να δουλέψει στο δημόσιο, το κράτος χρεωκόπησε από το συνεχές ξεχείλωμα του.

Ένας κόσμος που μιλάει Αγγλικά και ενημερώνεται, σερφάρει στο Ιντερνετ, και είναι εκείνος που γεμίζει το μώλλ, θαυμάζει έστω και απέξω τα νέα ολυμπιακά στάδια ή τους υπέροχους ουρανοξύστες της κατά τα άλλα "υπανάπτυκτης" πλην όμως "γραφικής" όπως θα μας βόλευε Κωνσταντινούπολης, όταν κατά χιλιάδες πηγαίνει εκεί Χριστούγεννα και Πάσχα.

Ένας κόσμος που τον νοιάζει τι γίνεται στη γειτονιά του, τον νοιάζει αν θα έχει πράσινο και ελεύθερους χώρους στο περιβάλλον του, θα ήθελε ενδεχόμενα να κάνει κάτι γι' αυτό, τον ενοχλεί όμως βάναυσα η συνεχής ποδηγέτηση από ορισμένους πολιτικούς χώρους -όποιοι και αν είναι- ιδίως σε θέματα περιβάλλοντος που ΚΑΜΜΙΑ μα ΚΑΜΜΙΑ παράταξη εξουσίας ή έστω και ιδεολογικός χώρος δεν δικαιούται ευσήμων για την διαχείριση τους.

Και ενδεχομένως ο κόσμος αυτός γνωρίζει, όπως το γνωρίζει σίγουρα καλύτερα και ο κος Τσίπρας ως ειδικός, ότι την Αθήνα δεν την κατέστρεψαν οι καπιταλιστικοί ουρανοξύστες από τους μεγαλοκατασκευαστές οι οποίοι στο κάτω-κάτω ποτέ δεν χτίστηκαν στην Αθήνα πλην κάποιων εξαιρέσεων (δεν πρόκαμαν που έλεγε και μια ψυχή Θεός σχωρέσ'τη -από συγγενή ιδεολογικά χώρο προς τον κο Τσίπρα), αλλά οι μικροεργολάβοι και της δεξιάς και της αριστεράς εφόσον, το μεγαλύτερο μέρος της πόλης αποτελείται από τα κλασικά τσιμεντένια και πανάσχημα πενταώροφα κουτιά τα οποία δεν αφήνουν χώρο έτσι όπως είναι κολλημένα το ένα δίπλα στο άλλο.

Σίγουρα τα πράγματα δεν είναι απλά. Ας μιλήσουμε για παράδειγμα για την πρόσφατη τραγωδία που μας έπληξε με τις πυρκαγιές απ' άκρου εις άκρον στην Ελλάδα, αλλά και στην Αθήνα όπου οι τρεις καλύτερα φυλασσόμενοι -υποτίθεται- περιαστικοί δρυμοί της πόλης μας παραδόθηκαν σταδιακά στις φλόγες. ελέω της ανικανότητας των κυβερνώντων και της προϊούσας διάλυσης του κρατικού μηχανισμού για την οποία μεγάλο μέρος φέρει και ο μαξιμαλιστικός λαϊκισμός των προκατόχων του κου Τσίπρα. Μεγάλη η απώλεια και ο γράφων ζει σε προάστιο στις υπώρειες του Υμηττού και την βιώνει ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ.

Ναι, πονέσαμε, ματώσαμε, κλάψαμε όταν κάηκαν τα βουνά της Αττικής μας. Δυστυχώς όμως δεν μπορούμε ένεκα αυτού να τα σταματήσουμε όλα μέχρις ότου τα βουνά ξαναπρασινίσουν, όπως ακούστηκε -όπως αναμενόταν άλλωστε- από τους μαξιμαλιστές λαϊκιστές του αρνητισμού. Γύρω μας άλλες πόλεις -η Σόφια, το Βελιγράδι, η απίστευτη Κωνσταντινούπολη, ακόμα και τα... Τίρανα, αναγεννιούνται. Όχι με απαγορεύσεις αλλά με ισορροπημένες ενέργειες ανάπτυξης. Σιγά-σιγά. Με κατεδαφίσεις αυθαιρέτων και ακαλαίσθητων κτιρίων, αναπαλαιώσεις, πυκνώσεις και αραιώσεις, με φυτεύσεις και συντονισμένες δράσεις. Όχι όμως μόνο με απαγορεύσεις και περίεργους ασφυκτικούς νόμους όπου καταλήγουν όλα να επιτρέπονται αρκεί να μην υπερβαίνουν ένα ορισμένο ύψος και τα πάντα να γίνονται εκτός από πάρκα, αλλά για αυτό να φταίνε οι ανύπαρκτοι ουρανοξύστες... Και φυσικά, παρά την ύπαρξη τόσων συνασπισμένων αμυντόρων του περιβάλλοντος το πράσινο αστικό και περιαστικό, κατά περίεργο και... μαγικό τρόπο, να... μειώνεται αντί να αυξάνεται.

Για αυτό το λόγο θα μπορούσε ο κος Τσίπρας με τη μόρφωση του, την ειδίκευση του, την εμπειρία του και την επιρροή του να παρέμβει για να εξηγήσει στο όντως ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας το οποίο τον εμπιστεύεται, ότι οι πόλεις εξελίσσονται με ανατάξεις και όχι με απαγορεύσεις. Ότι ενδεχόμενα για να μη μείνει στάσιμη η πόλη και μαραζώσει θα υπάρξουν πυκνώσεις σε ορισμένα επιλεγμένα σημεία ώστε η πόλη να αποκτήσει νέους οικονομικούς πόλους - και γιατί όχι ουρανοξύστες, όπως σε άλλα σημεία θα υπάρξουν κατεδαφίσεις κτιρίων και φυτεύσεις;

Μπορεί ο κος Τσίπρας να κάνει την υπέρβαση και να παρουσιάσει ρεαλιστικές προτάσεις και όχι μόνον αρνήσεις, όπως δυστυχώς πολλοί άλλοι από τον χώρο στον οποίο ανήκει καθώς και και από άλλους όμορους πολιτικά χώρους κατά το παρελθόν έκαναν; Μπορεί να εμφυσήσει ένα νέο είδους ανθρωπισμού στην αριστερά όπου μέσα στους κοινωνικούς αγώνες θα συνυπάρχει και η απαίτηση για μια άλλη, ανώτερη αισθητική ανάτασης στο αστικό περιβάλλον από αυτή του μικροεργολάβου και του "διαμπερούς" που στα μουλωχτά κατατρώει ελεύθερους χώρους, πεδιάδες αιγιαλούς και βουνοκορφές αλλά κανείς δε μιλάει; Να εξηγήσει ότι η ηθική δεν έχει σχέση με μεγέθη (ψηλό=κακό, κοντό=καλό) αλλά με αξίες;

Μπορεί λοιπόν ο κος Τσίπρας την επόμενη φορά που θα ξαναδιαφανεί αυτή η τάση των ψηφοφόρων του προς τον αρνητισμό που ενδεχόμενα μπορεί να ενοχλεί ακόμα και τον ίδιο που προφανώς έχει ταξιδέψει και έχει δει πως έχουν τα πράγματα αλλού, να μην μιλήσει σαν λαϊκιστής αλλά σαν οραματιστής όπως πιθανότατα είναι εφόσον είναι ένας νέος και μορφωμένος άνθρωπος;

Αν το κάνει, θα έχει ανοίξει μια νέα τομή όχι μόνον στην αστική μας πραγματικότητα αλλά και σε βαθύτερα επίπεδα προβληματισμού πέρα από απλές αστικές αναζητήσεις. Αν όχι, κάποια στιγμή ο πληροφορημένος κόσμος που τώρα τον στηρίζει θα αναζητήσει άλλη πολιτική στέγη όπου εκτός από την στρατευμένη καταγγελία θα υπάρχουν και βιώσιμες προτάσεις ουσίας.

...και όπως σε πολλά άλλα πράγματα, έτσι και στην δίπλα φωτογραφία, πράγματι, ένας καλύτερος κόσμος είναι εφικτός



...σαν αστική πραγματικότητα
...


Προς το παρόν όμως μόνον από την άλλη πλευρά του Αιγαίου...

...και προς πληροφόρηση σας, αυτή είναι η... κολασμένη παραγκούπολη της κοιλάδας Dikmen στην Άγκυρα. (Πηγή: WoWTurkey.com )

Σχόλια

Ο χρήστης Unknown είπε…
Δέν ξέρω τι παίζει στο θέμα Τσίπρας - ουρανοξύστες. Προσωπικά με φοβίζει η ιδέα του πολιτικού - τα έχω καλά με όλους-, πόσο μάλλον στα θέματα που με αφορούν ώς Μιχάλη και ώς κομμουνιστή. Γενικά δε θέλω να δώ το όνειρο μου, έρμαιο των πολιτικών εξελίξεων, ακόμα και αν πρόκειτε για το κόμμα ποθ με εκφράζει. Προσωπικά δε συμφώνω με την ιδεολογία του Συνασπισμού, παρ’όλα αυτά μου αρέσει να ακούω νέους να υποστηρίζουν αυτό που υποστηρίζω και εγώ. Θα ήθελα ένα γενικό - πέρα τών κομμάτων - ξεκόλλημα απο την φοβία του ύψους. Οι απόωεις της κάποτε αριστεράς, οτι οι ουρανοξύστες είναι συμβολα του καπιταλισμού, ειναι ξεπερασμένες νομίζω. ΟΥΡΑΝΟΞΥΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΜΕ ΟΠΟΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Ο χρήστης gm2263 είπε…
Οι αρχαίοι έλεγαν "παν μέτρον άνθρωπος" και όχι "παν μέτρον ύψους άνθρωπος".

Η απώλεια του ανθρωπισμού δεν έχει να κάνει με κλίμακες μεγέθους αλλά με κλίμακες εγωπάθειας, την αλαζονεία η οποία αντί για το μεγαλείο οδηγεί στην παρακμή και η οποία συνήθως είναι προάγγελος της παρακμής.

Κάποια στιγμή θα ήθελα να μιλήσω με τους κομμουνιστές για τη μετα-εποχή του κομμουνισμού και πως την αντιλαμβάνονται. Δυστυχώς, όσο η αριστερά δεν βρίσκει ένα βηματισμό που να μπορεί να ακολουθεί την κοινωνία, τόσο κάποιοι άλλοι θα βρίσκουν και θα τα κάνουν... όσα κάνουν.

Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει αντίλογος σε ότι περίεργο γίνεται, αλλά αυτό δεν θα κρατήσει για πολύ. Απλά, ενώ πολλοί αριστεροί είναι ανθρωπιστές, εγκλωβίζονται σε θεωρήσεις που σήμερα φαντάζουν εκτός πραγματικότητας.

Η Ελληνική αριστερά χρόνια ώρα αναλώθηκε σε δονκιχωτικές μάχες με ανεμόμυλους, δίκαια στην αρχή, υπερβολικά αργότερα, βούτηξε μέσα στο μέλι της εξουσίας αλλά και της καταξίωσης (30 χρόνια τρώγαμε ξύλο από το χωροφύλακα να μην το γλεντήσουμε και λιγάκι; ) και φτάσαμε τελικά στο παράδοξο η αριστερά, και στην Ελλάδα κι έξω να οδηγείται στην απαξίωση,τη στιγμή που -κανόνας της δημοκρατίας- θα χρειαζόταν κάποιος συντεταγμένος λόγος απέναντι σε φλέγοντα θέματα σαν κι' αυτά που αντιμετωπίζουμε.

Ποιος θα την κάνει όμως; αυτός που τα παιδιά του και η γυναίκα του πάνε στα μώλλ και ταυτόχρονα, την ίδια στιγμή, ο ίδιος μιλάει μια γλώσσα 70 ετών;

Ο άνθρωπος που έγινε για τον άνθρωπο λύκος δεν είχε κάποιο συγκεκριμένο χρώμα, κόκκινο πράσινο, μπλε. Απλά η ψυχή του ήταν σάπια και αυτό ήταν όλο. Η αριστερά έγινε με τη σειρά της μετά τη "δεξιά" ο λύκος που τόσο μισούσε στα εφηβικά της χρόνια. Συνδικαλίστηκε, πουλήθηκε, αφέθηκε.Τώρα έρχεται το πλήρωμα του χρόνου, οι προκλήσεις πολλές και εμείς δειλοί, άβουλοι και υποχείρια αρνούμαστε να μιλήσουμε τη δική μας γλώσσα και περιμένουμε να δανειστούμε τα ρήματα άλλων.

Αμ δε...

"Είπατε τω βασιλεί χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά. Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβαν, ου μάντιδα δάφνιν, ου παγάν λαλέουσαν, απέσβετο και λάλον ύδωρ." κλπ κλπ αν το θυμάται κάποιος...
Ο χρήστης gm2263 είπε…
...τελικά μετά από δυο χρόνια που επισκέπτομαι το συγκεκριμένο post ένα πράγμα μπορώ να πω...

Έχω χιούμορ ο άτιμος...

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι Ουρανοξύστες της Κωνσταντινούπολης και μερικά διδάγματα για την Αθήνα

Η δικτατορία, τα ξόανα και οι ουρανοξύστες

Το νεο-Ελληνικό Matrix και οι Ουρανοξύστες