Ουρανοξύστες και αντίληψη περί "μέτρου"

Μια από τις μεγαλύτερες αντιστάσεις στην αποδοχή του ουρανοξύστη ως συστατικό στοιχείο τού Αττικού τοπίου, είναι η σχεδόν δογματική προσκόλληση σε μια, κατά τη γνώμη μου, κίβδηλη και παραχαραγμένη αντίληψη περί «ανθρώπινου μέτρου».

Η βαθιά πνευματική υπόσταση του ρητού «παν μέτρον», εκφυλίστηκε σε άσκηση μεταφυσικής γεωμετρίας όπου η γη είναι επίπεδη και έτσι οφείλει να είναι. Για πάντα. Δε διεκδικούμε το ρόλο του Γαλιλαίου, αλλά τα τελευταία χρόνια, κάτι φαίνεται «να κινείται» στο χώρο.

Αντί να βγάζουμε πανικόβλητοι τους χάρακες μετρώντας τον πανικό μας στα μέτρα και τα εκατοστά του ύψους των κτηρίων μας, ίσως ήρθε η ώρα να ξαναδιεκδικήσουμε το χαμένο «μέτρο» από το τσιμέντο, την απουσία πρασίνου, την ακατάπαυστη οριζόντια επέλαση της τσιμεντούπολης, τους θλιβερούς συντελεστές δόμησης, τα μίζερα στριμωγμένα πεζοδρόμια.


Δεν είναι οι ουρανοξύστες πανάκεια σε όλα τα παραπάνω. Ποιος όμως αμφισβητεί σοβαρά σήμερα την ευεργετική επίδραση της κατακόρυφης ανάπτυξης της πόλης στην απελευθέρωση χώρων για πράσινο, είτε άμεσα λόγω τής μικρότερης κάλυψης του οικοπέδου, είτε έμμεσα με την συγκέντρωση επαγγελματικών δραστηριοτήτων σε μικρότερο οριζόντιο χώρο και την απορρόφηση αυτών από άλλες περιοχές που σήμερα ασφυκτιούν. Δίνοντας έτσι την ευκαιρία στις τελευταίες να αναδιοργανωθούν, καθώς θα υφίστανται μικρότερη οικιστική πίεση.

Η ίδια η απόλυτη εμμονή ως προς το μέγιστο ύψος των κτηρίων, οικτίρει την λογική όσων υποστηρίζουν πως αντιλαμβάνονται το «μέτρο» απορρίπτοντας την ιδέα του ουρανοξύστη στην Αττική. Γιατί κάθε απόλυτη άποψη είναι εξ' ορισμού εκτός μέτρου. Και η απουσία μέτρου στην πολεοδομική ανάπτυξη δημιουργεί τέρατα. Σαν το λεκανοπέδιο της Αττικής καλή ώρα.


Ήρθε η ώρα να δούμε το μέλλον της πόλης μας μέσα από το μέτρο της καλύτερης ποιότητας ζωής, της λειτουργικότητας, του σεβασμού τής αξιοπρέπειας των πολιτών, της εμπνευσμένης πρακτικότητας και φυσικά του σεβασμού των μνημείων μας και της ιδιαιτερότητας της Αττικής. Κανείς δεν υποστηρίζει πως πρέπει να χτίσουμε ουρανοξύστες κοντά στην Ακρόπολη. Αλλά όταν βρεθεί η συνισταμένη των παραπάνω, θα έχουμε βρεί το αληθινό μέτρο. Και, κατά την ταπεινή μου γνώμη, κάπου εκεί έχουν σημαντική θέση και οι ουρανοξύστες.

Σχόλια

Ο χρήστης gm2263 είπε…
...Δυστυχώς αυτή τη στιγμή έχουμε διολισθήσει από το μέτρο στη μετριότητα...
Ο χρήστης MetroGuardian είπε…
Καταφέραμε να αποφύγουμε την ανάπτυξη σε "υψος".


Αποτύχαμε έτσι να αποφύγουμε την ανάπτυξη σε "πλάτος" και σε "μήκος".

Αποτύχαμε έτσι να αποφύγουμε την ανάπτυξη σε "πυκνότητα"



Αποτύχαμε να σώσουμε το "μέτρο".

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οι Ουρανοξύστες της Κωνσταντινούπολης και μερικά διδάγματα για την Αθήνα

Η δικτατορία, τα ξόανα και οι ουρανοξύστες

Το νεο-Ελληνικό Matrix και οι Ουρανοξύστες